به گزارش سرویس خارجی نقطه تسلیم، در گزارشی جدید آمده است که کاهش ناگهانی و شدید بودجه در اوایل سال ۲۰۲۵، شوکی سیستماتیک به سازمان‌هایی بوده که در خط مقدم مبارزه با HIV قرار دارند.
بر اساس این گزارش، PEPFAR (برنامه اضطراری رئیس‌جمهور ایالات متحده برای مقابله با ایدز) برای سال ۲۰۲۵ مبلغ ۴.۳ میلیارد دلار برای همکاری دوجانبه اختصاص داده بود، اما این کمک‌ها ناگهان متوقف شد و دولت ایالات متحده استراتژی کمک‌های خارجی خود را تغییر داد.
این اختلالات در سطح جهانی در پاسخ به HIV مشهود است و خطر افزایش قابل توجه مرگ‌ومیر، موج جدیدی از ابتلا به HIV، و نیز احتمال شکل‌گیری مقاومت ویروسی نسبت به رژیم‌های درمانی رایج را افزایش می‌دهد.
گزارش سازمان ملل تاکید می‌کند که اقدام فوری و همبستگی مجدد برای حفظ پیشرفت‌های صورت‌گرفته و جلوگیری از بازگشت مجدد HIV ضروری است.
برآوردهای این گزارش نشان می‌دهد که اگر بودجه آمریکایی به‌طور کامل از بین برود، چهار میلیون مرگ اضافی و شش میلیون عفونت جدید HIV در ماه‌های آتی و به‌ویژه طی چهار سال آینده به دنبال خواهد داشت.
وینی بیانی‌ییما، مدیر اجرایی UNAIDS، آن را «یک بمب ساعتی» خواند و گفت: «ما شاهد ناپدید شدن خدمات طی یک شب بوده‌ایم؛ کارکنان بهداشتی به خانه فرستاده شده‌اند و مردم به‌ویژه کودکان و گروه‌های هدف از مراقبت‌ها محروم شده‌اند» (۱)
در گزارش آمده است که کشورهای دارای درآمد کم و متوسط پایین، به ویژه، توان جبران این خلأ را با منابع داخلی ندارند و در نتیجه آسیب‌پذیری‌شان به کاهش ناگهانی کمک‌های خارجی بسیار بالاست، این خطر می‌تواند به ناپایداری خدمات ضروری منجر شود و کل پاسخ جهانی به HIV را تضعیف کند.
هشدار ویژه‌ای به پنج کشور صادر شده است: هائیتی، موزامبیک، نیجریه، تانزانیا و زامبیا، که بیش از ۶۰ درصد بودجه برنامه‌های HIV خود را از طریق PEPFAR دریافت می‌کردند.
با این حال، گزارش خاطرنشان می‌کند که جهان در رسیدن به پایان ابتلای HIV تا سال ۲۰۳۰ نسبت به گذشته نزدیک‌تر است، اما برای نگه داشتن این مسیر، کشورها با درآمد کم و متوسط نیازمند تامین سالانه ۲۱.۹ میلیارد دلار هستند.
پانویس:سردبیر و مدیر سایت خبری و تحلیلی نقطه تسلیم
