به گزارش خبرنگار نقطه تسلیم، رزمی یکی از ورزش‌های پرطرفدار در استان قزوین است که موی تای و کیک بوکسینگ از رشته‌های زیر مجموعه آن به حساب می‌آید.
بررسی‌ها نشان می دهد علی رغم وجود استعدادهای فراوان در استان قزوین، حمایت چندانی از این رشته ورزشی نمی‌شود، به طوری که حتی برگزاری مسابقات رزمی در استان مغفول مانده است.
نکته مهم در این خصوص آن است که استان همجوار قزوین یعنی البرز برای برگزاری این مسابقات، مجوزهای لازم را در کمترین زمان صادر می‌کند و با برگزار کنندگان همکاری لازم را دارد، اما شرایط در این استان سخت‌تر است، به طوری که یکی از برگزارکنندکان از ابتدای سال با وجود نامه نگاری با فدراسیون ورزش‌های رزمی کشور، هنوز موفق به دریافت مجوز این مسابقات نشده است.
با توجه به اهمیت برگزاری چنین مسابقاتی که طرفداران زیادی در بین جوانان و نوجوانان داشته و موجب نشاط اجتماعی می‌شود، به سراغ پیشکسوت برگزارکننده مسابقات موی تای و کیک بوکگسینگ استان قزوین رفتیم تا با او در این رابطه گفت و گو کنیم؛ محسن برزگر نوری برنده مدال قهرمانی مسابقات ایران در ادامه به سوالات خبرنگار نقطه تسلیم پاسخ می‌دهد:
نقطه تسلیم. خودتان را برای مخاطبان معرفی کنید
محسن برزگر نوری هستم، از سن هفت سالگی ورزش را با رشته کیک بوکسینگ شروع کردم، در رشته‌های پاورلیفتینگ، کاراته و بوکس در سطح استانی، کشوری و بین المللی مدال قهرمانی دارم.
آخرین مسابقه‌ام ماه گذشته در مسابقات قهرمان قهرمانان بود که در رشته بوکس و در استان تهران برگزار شد و مقام اول را کسب کردم، ۱۶ دوره قهرمانی بین المللی در کشورهای چین، آذربایجان، ارمنستان، ترکیه و گرجستان دارم و یک دوره قهرمانی کاپ آزاد آسیا را در کشور آذربایجان به ثبت رساندم.
نقطه تسلیم. تفاوت کیک بوکسینگ با موی تای چیست؟
در رشته موی‌تای مشت، لگد، دست و پا همه چی آزاد است، حتی آرنج و زانو هم دارد، اما در کیک بوکسینگ فقط دست و پا آزاد است و آرنج و زانو ندارد، همچنین در بوکس فقط از مشت استفاده می‌شود، اما در کیک بوکس دست و پا نیز استفاده می‌شود، در رشته‌های دیگر تای بوکس نیز دست، پا و زانو وجود دارد و در ام ام ای نیز استفاده از تمام اعضای بدن آزاد است.
نقطه تسلیم. رشته ورزشی شما چیست و زیرمجموعه کدام هیات است؟ در مورد عملکرد این هیات بفرمایید
رشته کیک‌بوکسینگ زیر مجموعه هیات ورزش‌های رزمی استان زوین است، متاسفانه هیات ورزش‌های رزمی استان آن گونه که باید و شاید حمایت نمی‌کند.
مسابقات خارج با هزینه شخصی خود ورزشکار انجام می شود، بسیاری از قهرمان‌ها به دلیل عدم حمایت ورزش را کنار گذاشتند، در استان قزوین در هیچ یک از هیات های ورزشی از ورزش و ورزشکار حمایت درستی نمی‌شود.
مسابقات خارج با هزینه شخصی خود ورزشکار انجام می شود
نقطه تسلیم. انتظار شما از هیات ورزش‌های رزمی استان قزوین چیست؟
ما در استان قزوین سالن مجهز نداریم، اگر هم باشد، سالن‌های خصوصی است که خود فرد اجاره کرده و تجهیز می‌کند و به خاطر بالابودن هزینه‌ها و شهریه‌های گران قیمت در توان ورزشکاران نبوده و امکان استفاده از این تجهیزات ورزشی برای همه ورزشکاران میسر نیست.
امروز یک کیسه بوکس استاندارد حداقل پنج میلیون تومان هزینه دارد، یک رینگ استاندارد مسابقه‌ای برای تمرین حدود ۱۰۰ میلیون هزینه دارد، تنها رینگ استاندارد مسابقه‌ای موجود در استان قزوین متعلق به سالن تختی است که فرسوده شده و این سالن فاقد امکانات سرمایشی و گرمایشی است که در کل شرایط نرمالی را برای ورزشکار فراهم نمی‌کند.
الان برای تمرین ورزشکارها پیست دو میدانی استاندارد نداریم، مثلا زمین شقایق هست که ورزشکاران تمرین می‌کنند اما دور زمین تارتان (تارتان یکی از انواع کفپوش‌های مصنوعی است) ندارد و آسفالت نیز به بدن آسیب می‌زند، با وجود این بی امکاناتی‌ها ورزشکاران زیادی داریم که در سطح ملی و بین المللی افتخار آفرین هستند.
رینگ سالن ورزشگاه تختی فرسوده شده و اطراف زمین شقایق نیز تارتان ندارد؛ هزینه سالن‌های خصوصی در توان ورزشکاران نیست.
نقطه تسلیم. آیا در استان قزوین مسابقات رزمی برگزار می‌شود؟
در یکی دو سال اخیر یک یا دو دوره چنین مسابقاتی برگزار شد، اما با کیفیت پایین، برگزاری اردوهای تمرینی و اردوهای مشترک سطح آمادگی ورزشکاران را بالا می‌برد.
فایتر (مبارز) اگر بازی نکند رشد نمی‌کند و هرگز ورزشکار نمی‌شود، تمرین فقط آمادگی جسمی را بالا می‌برد، در تایلند که حرف اول را در موی تای می‌زند، هر هفته مسابقه برگزار می‌کنند و حتی مسابقات جایزه نقدی دارد و از سطح و کیفیت بالایی برخوردار است، بنابراین ورزشکار آنقدر مبارزه می‌کند تا مسابقه برایش عادی شود و استرس نداشته باشد.
در اینجا ورزشکار یک‌سال تمرین می‌کند، وقتی برای مسابقه استانی وارد رینگ می‌شود، استرس تمام وجود او را فرا می‌گیرد.
ورزشکاران ما بعد از یک سال تمرین به دلیل نداشتن مبارزه پس از ورود به رینگ استرس می‌گیرند.
نقطه تسلیم. وضعیت ایران در بین کشورهای دنیا در رشته ورزشی کیک بوکسینگ چگونه است؟
ایران لژیونرهای خوبی در کشورهای چین، تایلند و روسیه دارد، ما بازیکن‌های قدری در دنیا داریم که در رشته کیک‌بوکسینگ و موی تای در سطح بین المللی فعالیت می‌کنند.
جمهوری اسلامی ایران در این ورزش بین پنج کشور اول دنیا قرار دارد، تمام بازیکن‌های ملی نه در داخل ایران بلکه در کشورهای دیگر تمرین و مبارزه می‌کنند و در هنگام مسابقات از طرف ایران مسابقه می‌دهند؛ به هرحال شغل آنها ورزش است، روزی سه وعده ورزش می‌کنند، اگر این شرایط در ایران باشد بسیاری از استعداها شکوفا خواهد شد.
در همین استان قزوین به خاطر فقدان امکانات رسیدگی نکردن، محدودیت‌ها و برگزار نکردن مسابقات، خیلی از استعدادها رشد نکردند و گمنام ماندند.
نقطه تسلیم. در مورد مسابقاتی که برگزار کردید بیشتر توضیح دهید
در سال گذشته ۲ دوره مسابقات کشوری در کرج برگزار کردم که سطح بالایی داشت و تمامی ملی پوشان این رشته به این مسابقه آمدند و با استقبال خیلی خوبی همراه بود، خیلی هزینه کردیم و مسابقات در سطح مسابقات خارج از کشور برگزار شد.
حمایت فقط بحث مجوز است که فدراسیون صادر می‌کند، من امسال مجوز از فدراسیون گرفتم و مکاتبات لازم نیز صورت گرفت، اما در استان قزوین خیلی سنگ اندازی کردند و موفق نشدیم مجوز استانی بگیریم.
این درحالی است که برای برگزاری مسابقات در کرج تلفنی مجوز گرفتم و همه امکانات را نیز هیات ورزش‌های رزمی استان البرز در اختیار ما قرار داد.
نقطه تسلیم. به نظر شما مشکل در برگزاری مسابقات چیست؟
مشکل اداره کل ورزش و جوانان و هیات ورزش‌های رزمی استان است، آنها آن قدر با تاخیر کار انجام می‌دهند که من دوباره به دنبال برگزاری مسابقات در کرج هستم.
من به دنبال این مسئله بودم و به ریس هیات هم گفتم که ورزشکار ما چهل میلیون هزینه می‌کند تا به ترکیه برود و در آن کشور مسابقه بدهد، چرا این امکانات را فراهم نکنیم که ورزشکاران با ۲ میلیون تومان در این مسابقات شرکت کنند و از کشور خارج نشوند، ضمن اینکه کلی ارز نیز از کشور خارج نمی‌شود، درحال که مسابقات من در کرج از لحاظ امکانات و تجهیزات در سطح بین المللی بود.
برگزاری مسابقات برای هیات رزمی و نیز اداره کل ورزش و جوانان استان کارنامه عملکردی است که متاسفانه در استان قزوین هیج حمایتی از برگزاری این مسابقات نمی‌شود.
نقطه تسلیم. سخن آخر و پایانی شما
از مسوولان هیچ تقاضایی ندارم، به جز اینکه سنگ اندازی نکنند و همین موضوع کفایت می‌کند.
پژوهشگر حوزه مدیریت و کارآفرینی، خبرنگار
