به گزارش نقطه تسلیم، منطقه هفت‌سنگان در نزدیکی شهر قزوین پر از ویلاها و سفره‌خانه‌های لاکچری، محل تردد و اقامت بخشی از طبقه متوسط جدید یا ثروتمند قزوین است.
نصب بنر گم‌شدن سگ در چنین منطقه‌ای بازتابی از اهمیت عاطفی و نمادین حیوانات خانگی برای این طبقه است، سگی که در این فضا گم شده، بخشی از هویت زیست‌شناختی و احساسی زندگی مالک خود بوده است.
در حالی که در بافت سنتی شهری، حیوان خانگی (و به ویژه سگ) هنوز جایگاه مطلوبی ندارد، در اینجا ارتباط عاطفی با حیوان به حدی مهم تلقی می‌شود که پیگیری گم‌شدن آن به تابلو اعلانات عمومی نیز کشیده می‌شود!
عادی‌سازی فرهنگ حیوان دوستی
چسباندن بنر در فضای عمومی نشان‌دهنده نوعی عادی سازی فرهنگی سگ دوستی و تلاش برای انتقال ارزش‌های خاص به فضای عمومی است.
ممکن است فرد یا افرادی که این بنر را نصب کرده‌اند، ناخودآگاه یا آگاهانه قصد داشته‌اند از حاشیه امن فرهنگی هفت سنگان استفاده کرده و سبک زندگی‌شان را عمومی‌سازی کنند.
این نوع کنش، به‌ویژه در مناطقی که از نظارت‌های فرهنگی سخت‌گیرانه دور هستند، می‌تواند به مرور تثبیت هنجارهای جدید و یا حتی چالش با قواعد سنتی و رسمی شهری را رقم بزند.
فاصله فرهنگی
این واقعه در عین سادگی، می‌تواند هشداری به نهادهای فرهنگی، امنیتی و اجتماعی نیز تلقی شود، منطقه‌ای که تا دیروز صرفا «حاشیه شهر» تلقی می‌شد، امروز با تحولات فرهنگی متفاوتی مواجه است که می‌تواند نوعی دوپاره‌شدن فرهنگی را رقم بزند، شهری که در مرکز آن هنوز درگیر مفاهیم سنتی، معیشتی، گرانی کالا و تورم هستیم، اما در حاشیه‌اش نگرانی اصلی، گم‌شدن یک سگ است!
این گسست فرهنگی اگر توسط متولیان فرهنگی و امنیتی نادیده گرفته شود، در آینده می‌تواند به بروز اختلافات ارزشی، نزاع‌های اجتماعی یا حتی سوگیری‌های سیاسی دامن بزند.
نصب بنر گم‌شدن سگ در هفت سنگان فقط یک اعلان نیست؛ آینه‌ای است از تضادهای سبک زندگی، جابه‌جایی ارزش‌ها و مرز فرهنگی میان طبقه‌ای نوظهور که باید جدی گرفته شود.
در فضای رسمی کشور، سگ‌گردانی، نگهداری سگ به عنوان حیوان خانگی، و حتی به‌رسمیت شناختن حقوق عاطفی حیوانات خانگی هنوز با مقاومت جدی فرهنگی، فقهی و قانونی روبه‌رو است، اما در نقاطی مثل هفت سنگان، این فرهنگ آرام‌آرام در حال نهادینه شدن است، و نه فقط به شکل رفتار فردی، بلکه حالا به شکل مطالبه عمومی (چسباندن بنر روی تابلو عمومی) خود را نمایان می‌کند.
این دقیقا مدل نفوذ فرهنگی نرم است: تغییر آرام، خزنده، غیردولتی و غیرمقابل تشخیص در ارزش‌ها و اولویت‌های یک جامعه، بدون اعلان آشکار جنگ یا تضاد که نباید ساده از آن عبور کرد.
بزرگی و شهرت ویلاهای هفت‌سنگان
مساله گم گشتگی فرهنگی در هفت سنگان قزوین فقط مخصوص به جولان سگ‌های اشرافی نیست، بلکه ویلاهای پرزرق‌وبرق و شناخته شده‌ای در این منطقه وجود دارد که برخی با زمینی حدود ۲ هزار متر و زیربنای حدود ۷۲۰ مترمربع نمایانگر تمرکز طبقه خاص شهری در این نقطه از شهر است.
پرونده جنجالی هفت سنگان
در سال ۱۳۹۵، امام جمعه قزوین در خطبه نماز جمعه عنوان کرد که زمین‌خواری گسترده‌ای در هفت‌سنگان در جریان است و مسئولان دولتی و قضایی در آن دست داشته‌اند. پیرو این ادعا، پرونده‌ای قضایی گشوده شد اما با بی‌ثباتی در مدارک و پس از چند مرحله رسیدگی، در دادگاه بدوی احکامی صادر شد که در تجدیدنظر نقض و متهمان تبرئه شدند، به دنبال این اتفاق و نتایج نارضایتی عدالت‌خواهان را شاهد بودیم.
رسانه ملی نیز گزارشی درباره تغییر کاربری غیرقانونی منتشر کرد که اما صداوسیما پاسخ داد گزارش براساس اسناد رسمی تهیه شده و نهادهای نظارتی نیز موضوع را تایید کرده‌اند.
نیم نگاه: هفت‌سنگان، که روزی زمین‌های زراعی و باغی اطراف قزوین بود، اکنون به منطقه‌ای برای ویلاسازی‌های اشرافی، سفره‌خانه‌های مجلل، و نمادهای زندگی لاکچری بدل شده است.
در دل این تغییر، نوعی از سبک زندگی شهری غرب‌گرا و پرزرق‌وبرق در منطقه‌ای که پیش‌تر ساده و سنتی بود، به چشم می‌خورد، فرهنگ خودنمایی، مصرف‌گرایی، تفریحات پرهزینه و فاصله‌گیری از مناسک بومی کاملا در رفتار ساکنان جدید آن مشهود است.
دانش آموخته علوم سیاسی، خبرنگار، تحلیلگر و فعال حوزه اجتماعی و فرهنگی
