به گزارش سرویس خارجی نقطه تسلیم، بر اساس مطالعات علمی غربی، برهنگی یا لباسهای نیمهعریان زنان نهتنها چشمچرانی مردان را کاهش نمیدهد، بلکه میتواند آن را تشدید کند، زیرا باعث افزایش شیانگاری و تمرکز بر بدن بهجای ذهن و شخصیت فرد میشود.
نظریههای روانشناسی اجتماعی و شناختی
مطالعه دانشگاه مریلند نشان میدهد که وقتی افراد لباسهای نیمهعریان یا برهنه میپوشند، دیگران (از جمله مردان) آنها را بیشتر بهعنوان تجربهگر (کسی که احساس میکند) و کمتر بهعنوان عامل (کسی که تصمیم میگیرد و کنترل دارد) درک میکنند.
این تغییر در ادراک ذهنی باعث افزایش شیانگاری و کاهش احترام به فرد میشود و در نتیجه در محیطهای اجتماعی منجر به تشدید چشم چرانی مردان خواهد شد.
بر اساس این پژوهش، تمرکز بر بدن به جای ذهن، حتی بدون برهنگی کامل، باعث میشود فرد کمتر به عنوان انسان کامل دیده شود و بیشتر به عنوان ابژه جنسی تلقی گردد که این امر میتواند چشمچرانی را تقویت کند.
پژوهش درباره لباسهای تحریکآمیز و نگاه مردانه
مطالعه Bernard & Wollast (2019) نیز در یک تحقیق نشان داده که ۲۲۳ شرکتکننده تصاویر زنانی با لباسهای مختلف را مشاهده کردند.
نتایج نشان داد که لباسهای نیمهعریان همراه با حالتهای بدنی تحریکآمیز باعث کاهش درک ویژگیهایی مانند مهربانی، شایستگی و اخلاق در زنان میشود که این کاهش درک انسانی، زمینهساز رفتارهای چشمچرانانه و شیانگارانه است.
بر اساس این تحقیق، لباسهای نیمهعریان نه تنها باعث افزایش توجه مردان میشود، بلکه درک آنها از شخصیت و ذهن زن را کاهش میدهد، که خود زمینهساز چشمچرانی است.
خطای شناختی مردان در تفسیر پوشش زنان
مطالعهای در چین درباره کلیشههای جنسی نشان داد که مردان تمایل دارند پوشش نیمه عریان زنان را به عنوان نشانهای از علاقه جنسی تفسیر کنند، حتی اگر چنین قصدی وجود نداشته باشد.
این «خطای ادراکی» باعث میشود مردان رفتارهای چشمچرانانهتری داشته باشند و زنان را بیشتر بهعنوان ابژه ببینند.
نتیجهگیری پژوهش نشان داده که مردان اغلب پوشش زنان را بیش از حد جنسی تفسیر میکنند، که منجر به افزایش چشمچرانی میشود، نه کاهش آن.
در مجموع برهنگی یا لباسهای نیمهعریان زنان چشمچرانی مردان را کاهش نمیدهد، بلکه با افزایش شیانگاری و کاهش درک ذهنی، آن را تشدید میکند.
مطالعات نشان میدهند که مردان در مواجهه با بدن نیمهعریان، بیشتر بر جنبههای جنسی تمرکز میکنند تا شخصیت یا ذهن فرد، همچنین برای کاهش چشمچرانی، آموزش جنسی، تغییر نگرش فرهنگی، و تقویت درک انسانی از دیگران موثرتر از تغییر پوشش است. (۱) (۲) (۳)
پانویس:دانش آموخته علوم سیاسی، خبرنگار حوزه اجتماعی و فرهنگی





